1982 ko negua. Istanbul. Aitak eta biok orduak ematen genituen sukaldeko leihoaren ertzean eserita, elur malutak mara-mara ibiltari guztien kapelak zuriz janzten ikustean, barruan genuen berotasunaz gozatuz. Noizbehinka begira geratzen nintzaion, urteen joanak beregan eragindako aldaketak miresten, izan ere, ardoari bezala, urteek on egiten zioten. Baina berak ez zuen begirada leihotik baztertzen. Zerumugan antzeman zitekeen meskitari so geratzen zen, otoitz egiteko deia noiz hasiko...